Οδηγώντας στη βορειοδυτική περιοχή της Ιρλανδίας συναντάμε τοπία, μοναδικά με τον Ατλαντικό να δίνει στην εικόνα μια άγρια ομορφιά. Η εξοχή της χώρας διαθέτει τη δική της αύρα, λίγο μελαγχολική, με το όχι τόσο δυνατό φως αλλά παράλληλα με ένα περίεργο τρόπο ελκυστική. Οι ακτές παρουσιάζουν μικρή κατάτμηση στα ανατολικά, μέτρια στα νότια και μεγάλη στα δυτικά και στα βόρεια. Το κλίμα είναι υγρό ωκεάνιο, με συχνές βροχοπτώσεις, που διατηρούν τα εκτεταμένα λιβάδια πράσινα σε όλη τη διάρκεια του έτους. Το μεγαλύτερο μέρος του εδάφους είναι πεδινό ή λοφώδες και υπάρχουν μόνο χαμηλά βουνά, κυρίως στην περιφέρεια του νησιού. Στα νοτιοδυτικά το Carrauntoohil, (1.039 μ)., στα νοτιοανατολικά η οροσειρά Lugnaquilla (925 μ.). Υπάρχουν πολλοί ποταμοί και στο βόρειο-κεντρικό ιδίως τμήμα του νησιού σχηματίζονται πολλές λίμνες. Μεταξύ της Ιρλανδίας και της Μεγάλης Βρετανίας βρίσκεται η Ιρλανδική θάλασσα, της οποίας διέξοδοι στον Ατλαντικό είναι ο Βόρειος πορθμός και ο Πορθμός του Αγίου Γεωργίου.