του sir Taki Theodoracopulos

GSTAAD – Χιόνισε εδώ πάνω τις δύο τελευταίες ημέρες του Αυγούστου, αλλά πού το περίεργο; Έχουμε ανταλλάξει την ελευθερία του λόγου για την «ελευθερία από το λόγο» οπότε σε ένα παράλληλο σύμπαν, το να χιονίζει τον Αύγουστο στις Άλπεις είναι η νέα καθημερινότητα. Ο κόσμος ξαφνικά είναι ένα φριχτό μέρος, μια άρρωστη φάρσα όταν το σκέφτεσαι, η φαντασίωση ενός καμικάζι με τους κακούς να κερδίζουν και να επευφημούνται από τους αριστερούς και τα media. O ιός πλέον έχει μεταφορική υπόσταση, με τη θρησκεία να έχει αποκοπεί από την παγκόσμια ελίτ, η οποία με τη σειρά της ακολουθεί μόνο τα συμφέροντά της και μας αντιμετωπίζουν ως αναλώσιμους.

Διαβάζοντας τις εφημερίδες μερικές εβδομάδες πριν, παρατήρησα ότι μόνο ο Daniel Hannan, στη «The Sunday Telegraph», αναφέρθηκε στο γεγονός ό,τι πριν από 100 χρόνια ο Józef Klemens Piłsudski, στο «θαύμα του Βιστούλα» (Μάχη της Βαρσοβίας-Αύγουστος 1920), έσωσε το Δυτικό κόσμο από τον άθεο κομμουνισμό, σταματώντας τις Σοβιετικές ορδές να επεκταθούν στη Γερμανία της Βαϊμάρης. Φανταστείτε την κάλυψη του γεγονότος και τις γιορτές που θα είχαν λάβει μέρος, αν η κατάληξη είχε αντίστροφο αποτέλεσμα. Η Ευρώπη χρωστάει στην Πολωνία την ελευθερία της, αλλά πως να το γνωρίζετε με τον τρόπο που τα media και η Ε.Ε συμπεριφέρονται στη σπουδαία αυτή καθολική χώρα. Στην Αμερική, οι πιο επιδραστικοί δημοσιογράφοι- προπαγανδιστές καλύτερα- είναι ακόμη «τσιμπημένοι» με την αριστερά και εξακολουθούν να διαδίδουν ψέματα όσον αφορά την οπλοκατοχή, όπως ακριβώς έκαναν και παλαιότερα με τον κομμουνισμό. Ο ανταποκριτής των New York Times στη Μόσχα, ο Walter Duranty, ένας μαστροπός του Stalin (κέρδισε το βραβείο Pulitzer για τα άρθρα του για την Σοβιετική Ένωση. Αμφισβήτησε το λιμό του 1932 που εξόντωσε εκατομμύρια στην ΕΣΣΔ), στόχευσε ξένους ανταποκριτές που ξέφευγαν από τη γραμμή. Πολλοί ανακάλεσαν. Οι εκφοβισμοί σταλινικού τύπου δεν αναφέρθηκαν ποτέ, όπως ακριβώς και σήμερα οι πλιατσικολόγοι και οι δολοφόνοι της Antifa και του BLM, παρουσιάζονται από τους Times ως ειρηνικοί διαδηλωτές.

Σίγουρα, η Πολωνία έσωσε εκατομμύρια από την Τυραννία, αλλά έχουμε πολωνικά αστεία και όχι βελγικά. Έχουμε Πολωνούς υδραυλικούς που υποτιμούμε, αλλά δεν αναφέρουμε τίποτα για τους Σαουδάραβες, δολοφόνους παιδιών, στην Υεμένη. Δεν είναι δύσκολο να το καταλάβει κάποιος. Η σημερινή κουλτούρα έχει να κάνει μόνο με τη δημοτικότητα, το υπερβολικό πορνό και τη βία. Οι Πολωνοί είναι σε μεγάλο βαθμό Χριστιανοί, οικογενειάρχες και πατριώτες ώστε να μπορέσουν να ικανοποιήσουν το κοινό της Vogue. Ως αποτέλεσμα, η παγκόσμια ελίτ τους αντιμετωπίζει ως αγροίκους, αγνοώντας τις θυσίες τους, ειδικότερα αυτή πριν από 100 χρόνια.

Μην ξεχνάτε ότι οι Πολωνοί δεν είναι οι μόνοι που αγνοούνται από τα media που διευθύνει η ελίτ. Η μονόπλευρη καταγραφή αναμφισβήτητων γεγονότων στην Αμερική είναι ένα τρανό παράδειγμα. Η καταστροφή δημόσιων κτιρίων και μικρών οικογενειακών επιχειρήσεων, ο εκφοβισμός σε κοινότητες λευκών, η λανθασμένη αναφορά των εγκλημάτων του BLM και των Antifa, τα οποία λαμβάνουν χώρα σε πόλεις με δημοκράτες δημάρχους, αποκρύπτονται από τα mainstream media. Οι New York Times έχουν χάσει την εμπιστοσύνη του κόσμου, παραλείποντας να επισημάνουν το προφανές: οι διαδηλώσεις και οι καταστροφές γίνονται ανεκτές στις δημοκρατικές πόλεις με σκοπό να τερματιστεί η Προεδρία του Trump. Αντ’ αυτού, όπως και ο Biden, κατηγορούν τον Trump γι΄ αυτό το φαινόμενο. Επιτρέψτε μου να παραθέσω κάποια λόγια του Biden για ένα διαφορετικό ζήτημα, το Αφγανιστάν, όσο ήταν αντιπρόεδρος του Obama: Σε συζήτηση με τον Richard Holbrooke, ο οποίος παρακαλεί τον Biden να μην εγκαταλείψει τους Αφγανούς-φίλους και να τους απομακρύνουν αναφέρει: «Γ… το, δεν χρειάζεται να ανησυχούμε γι’ αυτό, το κάναμε και στο Βιετνάμ και τη γλυτώσαμε». Αυτός είναι ο επόμενος Πρόεδρος που μας ζητάει να τον εμπιστευτούμε. Στη συνέχεια είπε στον Holbrooke ότι το επιχείρημα του να μην εγκαταλείψουν τους Αφγανούς φίλους ήταν «δεξιές ανοησίες».

Είναι ο κυνισμός που με τρελαίνει. Αυτός ο γέρος – είναι μόλις 7 χρόνια νεότερος από εμένα – έλεγε σε όλη του τη ζωή ψέματα και τώρα προσπαθεί να ξεφύγει απ’ αυτά. Κάνει τον Trump να ακούγεται λες και έχει καταπιεί σιρόπι «αλήθειας». Ο Biden ξέρει πώς να λέει ψέματα, ο Trump όχι. Ο Biden βρίσκεται ήδη στο τσεπάκι της ελίτ και της αριστεράς – μια παράξενη συμμαχία, θα σκεφτείτε, η οποία δημιουργήθηκε ακριβώς μπροστά στα μάτια μας όσο εμείς «κοιμόμασταν».

Η βασική αδυναμία της παγκόσμιας ελίτ είναι ότι έχει αποκοπεί από τους ανθρώπους που υποτίθεται ότι υπηρετεί. Ενώ η άρχουσα τάξη αγκάλιασε την παγκοσμιοποίηση και ο Davos Man (νεολογισμός, αναφέρεται στην παγκόσμια ελίτ του πλούτου που θεωρεί τον εαυτό της ως διεθνή) υποσχέθηκε ανείπωτα πλούτη γι’ αυτούς που θα συμμετείχαν στα παιχνίδια του, οι καθημερινοί άνθρωποι που αυτοαποκαλούνται εθνικιστές, ανησυχούσαν περισσότερο για τη δημιουργία μιας οικονομίας που θα στηρίζει την οικογένεια και την πατρίδα και δεν θα ενδίδει στις πρακτικές των τύπων του Davos. Αυτοί οι άνθρωποι αποκαλούνται με χυδαία ονόματα από τα media – ακόμη και ναζί – επειδή πιστεύουν στη δουλειά, την οικογένεια και την πατρίδα. Α ! Οι απολαύσεις της αριστερής δημοσιογραφίας. Για παράδειγμα, η μετανάστευση στην Αμερική και το Ηνωμένο Βασίλειο – χωρίς να αναφέρω τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ελλάδα- είναι ο μεγαλύτερος παράγοντας που οδηγεί στην επανάσταση των «απλών» αυτών ανθρώπων, τόσο στην Αμερική όσο και στην Ευρώπη. Αλλά οι ελίτ που ελέγχουν τα media, όχι μόνο δεν ακούν τους προβληματισμούς τους, αλλά αποκαλούν ανθρώπους σαν τον Viktor Orban ναζί, επειδή κρατάει την Ουγγαρία για τους Ούγγρους.

Κάποτε συντηρητικά μυαλά όπως ο Russel Kirk (1918-1994) στην Αμερική παρουσίασαν ένα καλό επιχείρημα, εξηγώντας τα «θέλω» των καθημερινών ανθρώπων. Έπειτα οι νέο-συντηρητικοί, πέμπτης διαλογής αρθρογράφοι όπως ο Norman Podhoretz και ο Irving Kristol, ήρθαν στην επιφάνεια, αυτοαποκαλούμενοι συντηρητικοί και ξεπουλώντας τον συντηρητισμό. Στην πραγματικότητα, αυτοί τροφοδότησαν τον πόλεμο και έχουμε το Ιράκ και εκατομμύρια νεκρούς για να τους ευχαριστήσουμε γι’ αυτό. Τα πράγματα φαίνονται δύσκολα – για τα επόμενα τέσσερα χρόνια σίγουρα- αλλά θα επιστρέψουμε και αυτή τη φορά οι καθημερινοί άνθρωποι θα ανοίξουν μια μεγάλη τρύπα στην κοιλιά του Davos Man.