Περιμένοντας τους Τούρκους

του Χρήστου Ζαμπούνη

Νοτίως της Σάμου και βορειοανατολικώς της Πάτμου κείται μία βραχονησίδα, ονόματι Μάραθος ή Μαράθι. Η έκτασή της είναι περίπου 330 στρέμματα και ο πληθυσμός της, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή, 5 κάτοικοι. Αυτοί τον χειμώνα, διότι το καλοκαίρι στο νησάκι επικρατεί το αδιαχώρητο. Πρόκειται, θα έλεγα, δίχως υπερβολή, για ένα από τα καλύτερα κρυμμένα μυστικά του διεθνούς τζετ-σετ. Δεν υπάρχει σκάφος που να πλέει στην περιοχή και να μην δέσει για λίγες ώρες στον ειδυλλιακό όρμο του Μαραθιού. Η ιστορία του συνδέεται με ένα πρόσωπο, τον Παντελή Αιμιλιανό. Γεννημένος στους Αρκιούς, ο Παντελής, όπως και αρκετοί Δωδεκανήσιοι, μετανάστευσε οικογενειακώς στην Αυστραλία.

Επιστρέφοντας το 1978, με τη σύζυγό του Τούλα και τα δύο παιδιά τους, Μανώλη και Τούλα, αποφασίζει να αγοράσει από την Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου ένα παραθαλάσσιο οικόπεδο και να δημιουργήσει ένα τουριστικό κατάλυμα. Το νησί εκείνη την εποχή είναι άνυδρο. Επίσης, δεν διαθέτει ηλεκτρισμό. Με τα χέρια του, ο χειροδύναμος Παντελής μεταφέρει τα οικοδομικά υλικά και κτίζει στην αρχή δωμάτια, και στη συνέχεια εστιατόριο και προβλήτα. Λεπτομέρεια υψίστης σημασίας. Η νησίς μπορεί να μην διέθετε τότε ούτε ένα δένδρο, αλλά είχε να προσφέρει στον επισκέπτη μία αμμώδη παραλία με κρυστάλλινα γαλαζοπράσινα νερά. Η δυσκολία προσβάσεως προστάτεψε το Μαράθι από τον μαζικό Τουρισμό. Παραλλήλως, το κατέστησε αγαπημένο προορισμό μίας κατηγορίας ευπόρων επισκεπτών που διαθέτουν θαλαμηγούς, με πρώτους τους γείτονες Τούρκους. Όσοι έχουν επισκεφθεί το Μαράθι τον Αύγουστο, θα έχουν παρατηρήσει ότι η πλέον ομιλούμενη γλώσσα είναι η τουρκική. Τι θα γίνει φέτος; Ο Παντελής δεν είναι αισιόδοξος.

Opinions