Εάν υπάρχει ένα μάθημα που πρέπει να συγκρατήσουμε από την πύρινη καταστροφή της Παναγίας των Παρισίων, αυτό είναι ο συντεταγμένος τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε το θέμα το γαλλικό κράτος. Εμείς, δε, οι Έλληνες, που έχουμε πρόσφατη και χαίουσα ακόμη την πληγή μιας αντίστοιχης καταστροφής, με 100 νεκρούς μάλιστα, αξίζει να παραδειγματισθούμε από την ταχύτητα και τη μεθοδικότητα με την οποία αντέδρασε η κυβέρνησις του Εμανουέλ Μακρόν.

Βήμα πρώτον: Σε χρόνο dt διορίσθη ο στρατηγός Ζαν Λουί Ζορζελίν. Ο πρώην αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, ως ο «Κύριος Ανακατασκευή», ζήτησε από έναν αντιπρόσωπο σε κάθε υπουργείο και εξήγησε ότι σε πέντε χρόνια θα κάνει τον απολογισμό του έργου του στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Βήμα δεύτερον: Ψηφίσθηκε στη Βουλή νομοσχέδιο που προβλέπει τη διαχείριση των ιδιωτικών δωρεών (σ.σ.: 1.000.000.000 ευρώ έως τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές). Βήμα τρίτον: Προκηρύχθηκε διεθνής αρχιτεκτονικός διαγωνισμός για την αποκατάσταση του μνημείου.

Βήμα τέταρτον: Οι Γάλλοι πολιτικοί δεν αναλώθηκαν, όπως οι δικοί μας στο Μάτι, σε αντιπαραθέσεις, οικτιρμούς και λοιδορίες. Προτίμησαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να ανταποκριθούν στον ρόλο τους, δηλαδή την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος. Άλλωστε, στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας όπου δεν διακρινόμεθα για τη σοβαρότητά μας οι υπεύθυνοι καναλιών δεν απετόλμησαν να διακόψουν την προβολή των reality shows, την ώρα που όλα τα δίκτυα της υφηλίου διέκοπταν τη ροή τους για να αναμεταδώσουν εικόνες της φλεγόμενης Παναγίας των Παρισίων.