D.I.Y: Do It Yourself.
Σου θυμίζει κάτι σε home improvement, μαστορέματα, σπιτική συνταγή και άλλα τέτοια; Ναι; Όχι! 🙂

Το DIY είναι ένα set αισθητικών αξιών που μοιράζονται όσοι έχουν την ανάγκη να εκφράσουν το δικό τους στιλ, ανεξάρτητα από τη μόδα, τις τάσεις, το mainstream.

Προτιμούν να δημιουργήσουν από το ν’ αντιγράψουν. Ν’ αναμετρηθούν με την εποχή τους, κάνοντας τη δική τους πρόταση. Προτιμούν το δύσκολο από το εύκολο. Προτιμούν αυτό που δεν έχει γίνει ακόμα.
Προϋπόθεση, φυσικά, είναι η αισθητική.

“Αυτό είναι τέχνη επειδή εγώ το λέω τέχνη”

Όταν ο Πικάσο πέρασε από τη Αφρικανική περίοδο στον Κυβισμό, δεν ήταν ο αλαζόνας που απέρριψε την τέλεια απεικόνιση των ιμπρεσιονιστών που επικρατούσε. Την δέχτηκε, την έφτασε και την ξεπέρασε.
Κι όταν ο Marcel Duchamp ξήλωσε έναν ουρητήρα από τις δημόσιες τουαλέτες της Νέας Υόρκης, τον κάρφωσε σε μία τσιμεντένια βάση και είπε “Αυτό είναι τέχνη επειδή εγώ το λέω τέχνη” δεν ήταν ένας παλαβός. Ήταν ήδη ένας φτασμένος ζωγράφος και γλύπτης με την πεποίθηση πως η αισθητική του μπορούσε σαν τιμόνι να οδηγήσει την αντίληψη του ωραίου στο παρακάτω.

“Δεν μ’ενδιαφέρει αυτό που ευχαριστεί το μάτι. Θέλω να υπηρετήσω το μυαλό”

Ο Πικάσο δημιούργησε τον Κυβισμό.
Ο Duchamp εδραίωσε τον Ντανταϊσμό.
Και η λίστα με τους ανήσυχους που τράβηξαν τον εναλλακτικό δρόμο, ανεξάρτητα από την τάση της εποχής τους, είναι μακριά και φτάνει ως το σήμερα. Τους αποκαλούν:
Self-styled (αυτός που έχει δημιουργήσει το προσωπικό του στιλ)
Ιndie (από τη λέξη independent, ο ανεξάρτητος)
Alternative (ο εναλλακτικός)
Αvant-garde (αυτός που πειραματίζεται, δημιουργόντας κάτι νέο)
Είναι αυτός, εκείνος, ο άλλος, μπορεί να’ σαι κι εσύ…

Είναι ο φίλος που δεν αγόρασε το έτοιμο αλλά μεταποίησε ένα προπολεμικό jacket με μια μεταξωτή φόδρα που είχε κρυμμένη στην ντουλάπα.

Είναι ο Quentin Tarantino που γύρισε με δικά του μέσα το Reservoir Dogs σ’ ένα γκαράζ, κόντρα στην τάση του Hollywood.

Είναι ο Brian Eno που “έχτισε” ένα ολόκληρο μουσικό ρεύμα στο στούντιο του σπιτιού του γιατί καμία εταιρία δεν το χρηματοδοτούσε.

Είναι ο Nick Cave που δεν εντάχτηκε ποτέ στον κατάλογο ενός μεγάλου label.

Είναι η Charlotte Gainsbourg που ενσαρκώνει το avant-garde στη μεγάλη οθόνη και στους δίσκους της.

Είναι ο Martin Scorsese που γύρισε το Mean Streets μόνος του γιατί δεν του το χρηματοδοτούσε κανένα studio.

Είναι ο Robert De Niro που έπαιξε στο Mean Streets.

Είναι ο συνάδελφος που έφτιαξε την τραπεζαρία του από τζάμι και παλέτες που βρήκε πεταμένες στο δρόμο.

Είναι ο Ryan Gosling που προτιμάει τις ανεξάρτητες παραγωγές κι ας πληρώνεται πολύ λιγότερο.

Είναι η CatPower που πάντα το κάνει όπως θέλει.

Είναι ο Bill Murray που δεν έχει manager, δικηγόρο, ατζέντη αλλά ένα 1-800 κινητό αριθμό, διαθέσιμο για όλους.

Είναι ο River Phoenix για την ταινία “My Own Private Idaho”.

Είναι οι Beatles που -εκτός των άλλων- μεταποιήσανε τις Chelsea boots δημιουργώντας τις δικές τους Beatle boots.

Είναι ο Chris Tope που έκανε rebuilt μια Hodaka του ’67 που βρήκε στο ebay για $120.

Είναι η ταινία Usual Suspects που γυρίστηκε ανεξάρτητα, διανεμήθηκε ανεξάρτητα και όλοι στην ομάδα δεν ζήτησαν τίποτα πριν η ταινία φέρει έσοδα.

Είναι ο Robert Redford που ίδρυσε το Sundance Festival για να βραβεύονται οι indie ταινίες.

Είναι ο ράφτης που περνάει την τέχνη του πατέρα του στα παιδιά του, διατηρώντας ένα μικρό μαγαζί σε μια γειτονιά της Φλωρεντίας.

Είναι αυτοί που ράβονται στον ράφτη της Φλωρεντίας αντί να ψωνίσουν από το πολυκατάστημα.

Είναι ο Jim Jarmusch (εννοείται).

Είναι το Ελληνικό boutique agency που δεν δέχτηκε χρηματοδότηση (και κουμάντο) από μια “μαμά” εταιρία.

Είναι οι πελάτες του boutique agency.

Είναι ο Harvey Keitel που βοήθησε στη χρηματοδότηση του Reservoir Dogs κι έπαιξε χωρίς αμοιβή.

Είναι οι Velvet Underground που είναι… underground.

Είναι ο Emmanuel Farre που φτιάχνει και ζωγραφίζει στο χέρι μοναδικά δερμάτινα σκαρπίνια.

Είναι ο Lee Scratch Perry που δημιούργησε την dub μουσική και μετά έκαψε το στούντιο του μαζί με όλο του το υλικό όταν η dub έγινε mainstream….

Είναι ο Nick Fouque για τα καπέλα Borsalino.

Είναι εκείνος

Είναι αυτός

Είσαι εσύ