Ο ιός έφερε βίαια στο προσκήνιο την εργασία από το σπίτι. Τώρα που είμαστε εδώ, τι μπορούμε να μάθουμε για αυτό από εκείνους που το έχουν ήδη κάνει; Αλιεύσαμε ορισμένα ιστορικά tips από το άρθρο «How to work from home» του Mark Mason, το οποίο δημοσιεύθηκε στο νέο τεύχος του Spectator.

Ο πρώτος κανόνας – ακόμη και όταν οι χρόνοι είναι φυσιολογικοί – είναι: σιγουρευτείτε ότι μένετε στο σπίτι. Ο Victor Hugo αντιστεκόταν στον πειρασμό να βγει έξω παραγγέλνοντας τον υπηρέτη του να κρύψει όλα τα ρούχα του. Ο Έλληνας πολιτικός Δημοσθένης πέτυχε το ίδιο αποτέλεσμα με το ξύρισμα του μισού του κεφαλιού του. Κάθε φορά που αισθάνθηκε την ανάγκη άσκησης, ο καρδινάλιος Richelieu έκανε άλματα πάνω από τα έπιπλα του.

Αλλά ακόμη και στο σπίτι, το περιθώριο αναβολής είναι ατελείωτο. Έτσι χρειάζεστε μια καταληκτική προθεσμία και μια ρουτίνα. Τα καλά νέα είναι ότι, αντίθετα από το γραφείο, μπορείτε να δημιουργήσετε τη δική σας. Ο Honoré de Balzac εργαζόταν από τα μεσάνυχτα μέχρι την αυγή, όταν προσέφερε στον εαυτό του ένα μπάνιο μιας ώρας.

Η έμπνευση μπορεί να έρθει σε πολλές μορφές. Ο Albert Einstein επίλυε δυσνόητα προβλήματα παίζοντας βιολί καθώς τα σκεπτόταν. Ή μπορείτε να πάρετε έναν απογευματινό υπνάκο. Ο Winston Churchill το επέλεγε, ισχυριζόμενος ότι του επέτρεπε να συμπιέσει 36 ώρες εργασίας σε μόλις 24. Ο Ronald Reagan έκανε το ίδιο. Ωστόσο, ο πρόεδρος άφηνε εντολές να τον ξυπνήσουν σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης – «ακόμα κι αν είμαι σε συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου…».

Photo Credit: Getty Images | Ideal Image