Ένα από τα διασημότερα ελληνικά καφενεία που έπαιξε το ρόλο του ως κοινωνικός θεσμός, είχε συνδεθεί με τη ζωή του νεοέλληνα και ήταν κέντρο της κοινωνικής και πολιτισμικής ζωής της Αθήνας, ήταν αναμφίβολα το καφενείο «Ζαχαράτου» στο Σύνταγμα. Ιδρύθηκε το 1888, στο ισόγειο της οικίας Βούρου, γωνία των οδών Σταδίου και Βασιλέως Γεωργίου Α’, στο σημείο όπου βρίσκεται σήμερα το ξενοδοχείο “Athens Plaza”. Στην πελατεία του περιλαμβάνονταν οι επιφανέστεροι των τεχνών, της λογοτεχνίας και της πολιτικής. Στους χώρους του διαμορφώνονταν καλλιτεχνικές παρέες, ανταλλάσσονταν ιδέες και προωθούνταν νέα ρεύματα στη λογοτεχνία και την τέχνη. Θαμώνες του ήταν, μεταξύ άλλων, οι Παλαμάς, Ψυχάρης, Ξενόπουλος, Δροσίνης, Ροΐδης, Σουρής και ο Ζαν Μωρεάς. Το καφενείο του «Ζαχαράτου», ήταν επίσης τόπος καθημερινής συνάντησης για πολιτικές συζητήσεις, αλλά και πολιτικής αντιπαράθεσης και είχε χαρακτηρισθεί ως «το δεύτερον και πιο ελεύθερον Κοινοβούλιον ». Η επιμήκης ισόγεια αίθουσα αποτελούσε το κυρίως καφενείο, ενώ το πατάρι λειτουργούσε ως σφαιριστήριο, με μπιλιάρδο. Μεταξύ των μόνιμων θαμώνων του μπιλιάρδου ήταν οι διάσημοι ζωγράφοι. Όπως χαρακτηριστικά έγραφε ένας δημοσιογράφος της εφημερίδας « ΣΚΡΙΠ» στο φύλλο της 28ης Νοεμβρίου 1895: «Ολίγοι ίσως από τους θαμώνας του καφενείου Ζαχαράτου τους περικυκλούντας το μπιλιάρδο έχουν εννοήσει ότι ένας από τους παίζοντας τρεις τέσσαρες τώρα βραδιές συνεχώς είναι ο έξοχος ζωγράφος Ιακωβίδης, ο δοξάζων με τον Γκύζην το ελληνικόν όνομα εν Ευρώπη. Ο Ιακωβίδης παίζει αδιακόπως μετ’ άλλου θαυμασίου μπιλλιαρδιστού, του ζωγράφου κ. Χατζοπούλου. Ο Λύτρας εξαπλωμένος επί του βελουδίνου καναπέ παρακολουθεί λεπτομερώς τας καραμπόλας των δύο αγαπητών του μπιλλιαρδιστών».