Το Σάββατο, στις 16 Νοεμβρίου, άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 81 ετών, ο διάσημος φωτογράφος Terry O’ Neill(1938-2019).

Ενώ τα πρώτα χρόνιας της ζωής του, σκεφτόταν να γίνει ιερέας, γρήγορα άλλαξε την απόφασή του και βρήκε την πραγματική του αγάπη στην Jazz Μουσική. Ως επίδοξος τζαζ ντράμερ, θεωρούσε ότι η εργασία σε μια αεροπορική εταιρεία όπως η BOAC, θα του επέτρεπε να ταξιδεύει συχνά στην Νέα Υόρκη και να ανακαλύψει από κοντά τον κόσμο της μουσικής που αγαπούσε . Παρόλο που ζήτησε δουλειά, δεν βρήκε καμία διαθέσιμη , καταλήγοντας τελικά στο τμήμα της φωτογραφίας. Αυτή η συγκυρία, θα άλλαζε για πάντα το μέλλον του.

Όσο εργαζόταν στην BOAC (British Overseas Airways Corporation), συνεργαστηκε με τον κατα δέκα χρόνια μεγαλύτερο, φωτογράφο Πίτερ Κάμπιον και κέρδισε γρήγορα την εμπιστοσύνη του. Ο Πίτερ Κάμπιον θεωρούσε ότι ο μικρός “έχει το μάτι”. Όσο ο νέος Terry O’ Neil τριγυρνούσε στην πόλη, προσπαθώντας να βρει έμπνευση, τράβηξε μια φωτογραφία που έμελλε να αλλάξει για πάντα την ζωή του. Ενώ βρισκόταν στον τερματικό σταθμό των τρένων, φωτογράφισε έναν μεσήλικα με καπέλο, που έπαιρνε έναν “υπνάκο”. Αργότερα, αποδείχθηκε ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν ο υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας, Ραμπ Μπάτλερ. Η φωτογραφία αγοράστηκε αμέσως από την “Daily Sketch”. Από’ κείνη την στιγμή και έπειτα, η συνέχεια είναι γνωστή.

Σε ηλικία μόλις 20 ετών, φωτογράφισε τους Beatles και τους Rolling Stones. Μέσα στην δεκαετία που ακολούθησε, από τον φωτογραφικό του φακό πέρασαν οι Μάικλ Κέιν, Σον Κόνερι, Όντρι Χέπμπορν, Ελίζαμπεθ Τέιλορ, Τέρενς Σταμπ, Τομ Τζόουνς, Τζιν Σρίμπτον και Φρανκ Σινάτρα.

Αργότερα, Θα φωτογραφίσει τη Φέι Ντάναγουέι στη διάσημη λήψη της επόμενης μέρας των βραβείων Όσκαρ, όπου η ηθοποιός κρατούσε της το χρυσό αγαλματίδιο για το βραβείο Α’ Γυναικείου Ρόλου που κέρδισε για την ερμηνεία της στο φιλμ «The Network». Κάποιους μήνες μετά, θα παντρευτούν. Για την συγκεκριμένη φωτογράφιση, ο O’ Neill θα πει: «Πάντα ήθελα να καταγράψω αυτό που έμοιαζε σαν την επόμενη μέρα, όχι η εικόνα που θα βλέπατε στις εφημερίδες με τους σταρ που κρατούν το βραβείο με όλα τα φώτα και την κάμερα – αλλά ήθελα να συλλάβω τη στιγμή που όλα βυθίζονται, ότι η τιμή που ζητάτε έχει μόλις εκτοξευθεί και μπορείτε να έχετε οποιοδήποτε ρόλο στον κόσμο. Ήθελα να αποτυπώσω την επόμενη μέρα»

Κανένας άλλος φωτογράφος, δεν βρέθηκε στην πρώτη γραμμή για τόσες πολλές δεκαετίες. Αυτό που τον ξεχώριζε από τους υπόλοιπους, ήταν το ότι οι φωτογραφίες του είχαν μια ιστορία να πουν.